Şimdi bu fotoğraflara bakıp, o günlerin koyu yalnızlığını hatırlıyorum. Birbirimizle bile konuşmadığımız, hayatın böyle olduğunu sandığım zamanlar. Sanki yaşamaya değil, seyretmeye gelmişiz gibiydi. Evet, öyleydi. Her şey bize eğreti, fazla, zamansızdı. Hayatı böyle öğrendim.