شاید ماه ها یا سال ها بعد به سمت این تاریخ نگاه کنم.این که اشک میریزم یا می خندم نمیدانم،اما مطمنم تا آن روز عزیزان زیادی را از دست می دهم و کالبد نبودنشان جان دارد.خواستم به کلماتم فرصت بودن بدهم،اما باورم نسبت به آن ها نیز اندک است.
روزگار،روزگار جنگ است. ما همچنان زنده ایم 🥂