@zabunshenas
به نظرم اصلاً «علوم انسانی» خواندنش نادرسته. از شعر، و به طور خاص شعر مولوی، خوب استفاده میکنه در متنهاش و به همین دلیل متنهاش زیبا و خوندنی هستند. ولی محتویاتش رو نمیشه به عنوان علوم انسانی توصیف کرد.
نوشتههای عبدالکریم سروش نماینده سبکی تو علوم انسانیه که من به شدت مخالفشم. سبکی که پدر کلمات رو در میاره و شعر و سجع کنار هم میچینه که یه کلاژ زیبا خلق کنه ولی تهش یه گزاره قابل صحتسنجی هم بهت نمیده. سبکی که علم رو به قشنگ و قلمبه حرف زدن میدونه نه حرف درست و مستدل زدن
@mmahdian
@zabunshenas
بهترین کارکرد سروش (بر خلاف هدف خودش) اینه که راه رو برای بی دینی هموار میکنه. مثلا اولش واقعا سخت بود برای ما قبول کنیم تمام اعتقادتمون اشتباهه. ایده های سروش یک حالت وسط بازانه از اشکالات ملموس دین هست. بقیه مسیر رهایی از دین هم بعدش به تندی طی میشه😁
@mmahdian
@zabunshenas
سروشسالها فلسفه علم درس داده و آرای پوپر را خوب میداند که فرق گزاره علمی و غیرعلمی چیست! اگرمنظورت نامه به زیدآبادی باشد که یک متن دلجویی بوده است، هر چه نوشت را که نباید مقاله علمی به قصد یک ژورنال فرض کرد :)
@mmahdian
@zabunshenas
کلا ما در فرهنگمون به صورت تاریخی در بند زیبا-گفتاری بودهیم. اینکه خیلی افراد کل جهانبینیشون در یکی دو تا ضربالمثل خوش وزن خلاصه میشه و آهنگین بودنش رو معادل معتبر بودنش میدونن، آفتیه که دچارشیم.